Aghavni Zartarian, widow of Krikor Assilian since 2007, passed away peacefully of natural causes in Beirut during the early hours of Monday 15 March 2021.
Aghavni , was the daughter of Parsegh Zartarian, a survivor of the Armenian Genocide who on 1922 was deported from Adana to Nicosia. Parsegh, had kept a key to his house in Adana, but he never returned. He grew up in Cyprus and got married with Gelun Keshishian from Beirut, who was also from Adana but was deported to Lebanon. Parsegh & Gulen were established and lived in Cyprus and had four children. Mary, who married and survived Zaven Shekerdemian (both deceased), Kevork (George) who married with Anahid Nahabedian, Aghavni married to Krikor Kevork Assilian (both deceased) and Hermine, who married with and survived Garbis Kechedjian (deceased).
Aghavni lived firstly in Amiantos and then in Nicosia, where she attended the American Academy. After her marriage, she moved to Beirut, Lebanon. Aghavni and Krikor had three children, George, Maral and Vicken. The family remained in Lebanon throughout these years, witnessing the Lebanese civil war and recently the Beirut explosion on 4August 2020. Throughout all these years, Aghavni was a staunch supporter of her husband and their family. She was a loving, most caring, practical, optimistic, forward-looking, devoted mother with a touch of stubbornness. Even though she was not familiar with the Arabic language, she made sure their children did learn Arabic and were brought-up as loyal Lebanese Armenians. The children attended various AGBU schools and were active members of AGBU taking part in sports, educational, social and scouting activities. Together with her husband, they succeeded to educate their children granting them higher levels of education who studied at various universities, in England, Lebanon and Armenia & obtained various professional qualifications. Aghavni and Krikor were also supportive with the upbringing and education of their grandchildren Sarine, Krikor, Greg and Tamar.
Aghavni was much loved and respected by her family, friends, and relatives. She was an active participant in the life of the Lebanese-Armenian community for many years volunteering for charities and community causes and services. She had been a member of the Etchmiadzin Religious Women Union, the AGBU, and the Ladies Committee of St. Hagop Church in Ashrafieh.
Aghavni is survived by her three children, four grandchildren and two great grandchildren as well as by her elder brother, George and younger sister, Hermine.
Աղաւնի Զարդարեանը, Գրիգոր Ասիլեանի այրին 2007 թիւէն ի վեր, երկուշաբթի, 15 մարտ 2021-ի, առավոտեան ժամերուն յառաջացած տարիքի բերումով և բնական պատճառներով իր աչքերը յաւերժութեան փակեց;
Աղաւնին, Բարսեղ Զարդարեանի դուստրն էր: Բարսեղը որ վերապրած էր Հայոց ցեղասպանությունը և 1922 թուականին Ատանայէն արտաքսվեցաւ դեպի Նիկոսիա։ Բարսեղը պահեց Ատանայի տան բանալիները, բայց երբեք չկարողացաւ վերադարնալ Ատանայ։ Ան ապրեցաւ և մեծցավ Կիպրոսի մէջ և ապագային ամուսնացավ ԲեյրութԷՆ Գուլեն Գեշիշեանին հետ, որ նոյնպէս Ատանայէն էր, բայց Գուլենի ընտանիքը Լիբանան արտաքսված էին։ Բարսեղն ու Գուլենը հաստատուեցան և ապրեցան Կիպրոս ու բախտաւորուեցան 4 զաւակներով։ Մարին՝ առաջին դուստրը ամուսնացաւ Զաւէն Շըխըրդմեանին հետ (երկուսն էլ հանգուցյալ են), Գէորգը, երկրորդ որդին, ամուսնացաւ Անահիտ Նահապետյանին հետ, Աղաւնին, երրորդ զավակը ամուսնացաւ Գրիգոր Գէորգ Ասիլեանին հետ (երկուսն էլ հանգուցյալ են) իսկ Հերմինը, ամուսնացաւ Կարպիս Քէչէճանին (հանգուցյալ է) հետ։
Զարդարեանի ընտանիքը ապրեցաւ Ամիանտոս, և ապա ընտանիքը տեղափոխվեցաւ Նիկոսիայ, ու Աղաւնին այդտեղ հաճախեց Ամերիկեան Ակադեմիայ։ Ան ամուսանացաւ լիբանանահայ Գրիգոր Ասիլեանին հետ ու փոխադրուեցաւ ու հաստատուեցաւ Պէյրութ։
Աղաւնին և Գրիգորը ունեցան 3 զաւակ` ԳԷորգը, Մարալը և Վիգենը։ Ընտանիքը այս տարիներու ընթացքին ապրեցաւ Լիբանան ու ականատես եղաւ Լիբանանեան քաղաքացիական պատերազմին և վերջերս՝ 2020 թուականի Օգոստոսի 4-ին, Պեյրութ մեջ տեղի ունեցած պայթումին։ Այս տարիներու ընթացքին Աղաւնին իր ամուսնոյն և ընտանիքին համառ աջակիցն էր։ ԱՆ շատ սիրող, հոգատար, լավատԷս, հեռանկարային ու նուիրուած մայր էր՝ հաստատակամութեամբ լեցուն։
Գրիգորը և Աղաւնին հաջողությամբ ջանացին, որ իրենց զավակները բարձրագույն կրթութիւն ստանան։ Կիպրահայ Աղաւնին բնաւ ծանոթ չէր արաբերէն լեզուին, բայց ան ջանաց որ իր զավակները արաբերէն լեզուն սորվին, և դաստիարակուէն որպես օրինական, տիպար եւ նուիրյալ Լիբանանցիներ ու Հայեր։ Գրիգորի և Աղաւնիի զավակները հաճախեցին տարբեր Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութեան դպրոցները և ակտիվ մասնակցութիւն ցուցաբերեցին զանազան մարզական, կրթական ու հասարակական միջոցառումներում։ Ապագային անոնք հաճախեցին տարբեր համալսարաններ, Անգլիայ, Լիբանան, և Հայաստան ու ձեռք բերեցին տարբեր մասնագիտութիւններ։ Ան եղած է նուիրեալ մայր ու մեծ-մայր ջամբելով հայեցի դաստիարկութիւն և կրթութիւն իր երեք զաւակներուն ու ապա իրենց թոռնիկներուն Սարինին, Գրիգորին, ԿրԷկին և Թամարին։
Աղաւնին՛ ընտանիքին, ընկերներուն ու հարազատներուն կողմէ շատ սիրուած և հարգուած էր։ Ան երկար տարիներ լիբանանահայ համայնքի կեանքին մէջ աշխոյժ ներկայութիւն ուներ ու մասնակից էր տարբեր բարեգործական կազմակերպություններու զբաղելով զանազան հասարակական խնդիրներով։ Աղաւնին եղած է անդամ «Էջմիածնի կրօնասէր տիկնանց» միութեան, ՀԲԸՄ-ի, ինչպէս նաեւ Էշրէֆիէյի Սուրբ Յակոբ եկեղեցւոյ տիկնանց յանձնախումբին։
Աղաւնիի հիշատակը վառ կը մնայ իր 3 զաւակներուն, 4 թոռներուն և 2 ծոռներուն, ինչպէս նաև իր մեծ եղբոր, Գէորգի և փոքր քրոջ, Հերմինի սրտերուն մէջ։
Աստուած՝ հոգին օրհնէ և լուսավորէ ու Աղաւնին հանգչի խաղաղությամբ։
In Memoriam: Aghavni Assilian (born Zartarian)
Aghavni Zartarian, widow of Krikor Assilian since 2007, passed away peacefully of natural causes in Beirut during the early hours of Monday 15 March 2021.
Aghavni , was the daughter of Parsegh Zartarian, a survivor of the Armenian Genocide who on 1922 was deported from Adana to Nicosia. Parsegh, had kept a key to his house in Adana, but he never returned. He grew up in Cyprus and got married with Gelun Keshishian from Beirut, who was also from Adana but was deported to Lebanon. Parsegh & Gulen were established and lived in Cyprus and had four children. Mary, who married and survived Zaven Shekerdemian (both deceased), Kevork (George) who married with Anahid Nahabedian, Aghavni married to Krikor Kevork Assilian (both deceased) and Hermine, who married with and survived Garbis Kechedjian (deceased).
Aghavni lived firstly in Amiantos and then in Nicosia, where she attended the American Academy. After her marriage, she moved to Beirut, Lebanon. Aghavni and Krikor had three children, George, Maral and Vicken. The family remained in Lebanon throughout these years, witnessing the Lebanese civil war and recently the Beirut explosion on 4 August 2020. Throughout all these years, Aghavni was a staunch supporter of her husband and their family. She was a loving, most caring, practical, optimistic, forward-looking, devoted mother with a touch of stubbornness. Even though she was not familiar with the Arabic language, she made sure their children did learn Arabic and were brought-up as loyal Lebanese Armenians. The children attended various AGBU schools and were active members of AGBU taking part in sports, educational, social and scouting activities. Together with her husband, they succeeded to educate their children granting them higher levels of education who studied at various universities, in England, Lebanon and Armenia & obtained various professional qualifications. Aghavni and Krikor were also supportive with the upbringing and education of their grandchildren Sarine, Krikor, Greg and Tamar.
Aghavni was much loved and respected by her family, friends, and relatives. She was an active participant in the life of the Lebanese-Armenian community for many years volunteering for charities and community causes and services. She had been a member of the Etchmiadzin Religious Women Union, the AGBU, and the Ladies Committee of St. Hagop Church in Ashrafieh.
Aghavni is survived by her three children, four grandchildren and two great grandchildren as well as by her elder brother, George and younger sister, Hermine.
God bless her soul and may she rest in peace.
Ի հիշատակ Աղաւնի Ասիլեանին
(Ծնեալ Զարդարեան, 26 հոկտեմբեր 1926, Կիպրոս՝ Նիկոսիա)
Աղաւնի Զարդարեանը, Գրիգոր Ասիլեանի այրին 2007 թիւէն ի վեր, երկուշաբթի, 15 մարտ 2021-ի, առավոտեան ժամերուն յառաջացած տարիքի բերումով և բնական պատճառներով իր աչքերը յաւերժութեան փակեց;
Աղաւնին, Բարսեղ Զարդարեանի դուստրն էր: Բարսեղը որ վերապրած էր Հայոց ցեղասպանությունը և 1922 թուականին Ատանայէն արտաքսվեցաւ դեպի Նիկոսիա։ Բարսեղը պահեց Ատանայի տան բանալիները, բայց երբեք չկարողացաւ վերադարնալ Ատանայ։ Ան ապրեցաւ և մեծցավ Կիպրոսի մէջ և ապագային ամուսնացավ ԲեյրութԷՆ Գուլեն Գեշիշեանին հետ, որ նոյնպէս Ատանայէն էր, բայց Գուլենի ընտանիքը Լիբանան արտաքսված էին։ Բարսեղն ու Գուլենը հաստատուեցան և ապրեցան Կիպրոս ու բախտաւորուեցան 4 զաւակներով։ Մարին՝ առաջին դուստրը ամուսնացաւ Զաւէն Շըխըրդմեանին հետ (երկուսն էլ հանգուցյալ են), Գէորգը, երկրորդ որդին, ամուսնացաւ Անահիտ Նահապետյանին հետ, Աղաւնին, երրորդ զավակը ամուսնացաւ Գրիգոր Գէորգ Ասիլեանին հետ (երկուսն էլ հանգուցյալ են) իսկ Հերմինը, ամուսնացաւ Կարպիս Քէչէճանին (հանգուցյալ է) հետ։
Զարդարեանի ընտանիքը ապրեցաւ Ամիանտոս, և ապա ընտանիքը տեղափոխվեցաւ Նիկոսիայ, ու Աղաւնին այդտեղ հաճախեց Ամերիկեան Ակադեմիայ։ Ան ամուսանացաւ լիբանանահայ Գրիգոր Ասիլեանին հետ ու փոխադրուեցաւ ու հաստատուեցաւ Պէյրութ։
Աղաւնին և Գրիգորը ունեցան 3 զաւակ` ԳԷորգը, Մարալը և Վիգենը։ Ընտանիքը այս տարիներու ընթացքին ապրեցաւ Լիբանան ու ականատես եղաւ Լիբանանեան քաղաքացիական պատերազմին և վերջերս՝ 2020 թուականի Օգոստոսի 4-ին, Պեյրութ մեջ տեղի ունեցած պայթումին։ Այս տարիներու ընթացքին Աղաւնին իր ամուսնոյն և ընտանիքին համառ աջակիցն էր։ ԱՆ շատ սիրող, հոգատար, լավատԷս, հեռանկարային ու նուիրուած մայր էր՝ հաստատակամութեամբ լեցուն։
Գրիգորը և Աղաւնին հաջողությամբ ջանացին, որ իրենց զավակները բարձրագույն կրթութիւն ստանան։ Կիպրահայ Աղաւնին բնաւ ծանոթ չէր արաբերէն լեզուին, բայց ան ջանաց որ իր զավակները արաբերէն լեզուն սորվին, և դաստիարակուէն որպես օրինական, տիպար եւ նուիրյալ Լիբանանցիներ ու Հայեր։ Գրիգորի և Աղաւնիի զավակները հաճախեցին տարբեր Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութեան դպրոցները և ակտիվ մասնակցութիւն ցուցաբերեցին զանազան մարզական, կրթական ու հասարակական միջոցառումներում։ Ապագային անոնք հաճախեցին տարբեր համալսարաններ, Անգլիայ, Լիբանան, և Հայաստան ու ձեռք բերեցին տարբեր մասնագիտութիւններ։ Ան եղած է նուիրեալ մայր ու մեծ-մայր ջամբելով հայեցի դաստիարկութիւն և կրթութիւն իր երեք զաւակներուն ու ապա իրենց թոռնիկներուն Սարինին, Գրիգորին, ԿրԷկին և Թամարին։
Աղաւնին՛ ընտանիքին, ընկերներուն ու հարազատներուն կողմէ շատ սիրուած և հարգուած էր։ Ան երկար տարիներ լիբանանահայ համայնքի կեանքին մէջ աշխոյժ ներկայութիւն ուներ ու մասնակից էր տարբեր բարեգործական կազմակերպություններու զբաղելով զանազան հասարակական խնդիրներով։ Աղաւնին եղած է անդամ «Էջմիածնի կրօնասէր տիկնանց» միութեան, ՀԲԸՄ-ի, ինչպէս նաեւ Էշրէֆիէյի Սուրբ Յակոբ եկեղեցւոյ տիկնանց յանձնախումբին։
Աղաւնիի հիշատակը վառ կը մնայ իր 3 զաւակներուն, 4 թոռներուն և 2 ծոռներուն, ինչպէս նաև իր մեծ եղբոր, Գէորգի և փոքր քրոջ, Հերմինի սրտերուն մէջ։
Աստուած՝ հոգին օրհնէ և լուսավորէ ու Աղաւնին հանգչի խաղաղությամբ։